De kust. Ik hou van de kust. Niet omdat ik de zee op wil. Maar meer omdat ik aan de waterlijn voel dat hier de regels van de mensenwereld een beetje ophouden. Het water laat zich hier niet meer vormen, niet vangen in de controledrift … Lees verderDe kust
De vloer is bijna leeg. Twee mensen vullen die ruimte met gracieuze danspassen, die door hun leeftijd bij elke stap meer inhoud krijgen. In de achtergrond zitten allen die misschien ook zouden willen, maar misschien niet durven, of niet meer kunnen. Hoe lang blijven we … Lees verderIn beweging blijven
Ik heb er altijd moeite mee om mensen zomaar ongevraagd te fotograferen. Even vragen dus: U heeft bijzonder haar…. Mag ik u fotograferen? Ja ga je gang, je bent niet de eerste. Ik fotografeerde ook vroeger. Ik heb nog een Leica liggen. Weet je wel, 36 … Lees verderAch joh, niemand kent mij
Onderweg door de weiden ten oosten van Utrecht werd ik blij van de dingetjes die mensen hebben toegevoegd. Een bankje met fantastisch mozaïek, een absurde paardendeken. Waar je ook bent, overal zie je landmarks. Ik probeer me de wereld voor te stellen zonder die tekens. … Lees verderHeerlijke landschappen
Ik zie twee mensen in een tunneltje staan. Ik kan ze niet herkennen, ik zie alleen hun silhouet. Ze zoenen. Ik maak een foto, want het tekent zo mooi onze behoefte aan privacy. Ik denk: de personen zijn onherkenbaar, dus het kan geen kwaad. Toch … Lees verderPrivacy
Studies voor het project “ Ruimte voor elkaar” in de Bank van Noppes in Gorinchem. In dit project staat de vlieger symbool voor de ruimte die we elkaar kunnen geven. Ruimte voor elkaar klinkt simpel, maar is nogal ingewikkeld. Ik merk dat ik … Lees verderRuimte voor Elkaar
Muziek uit de twenties, eind van de middag, temperatuur 25 graden: zomer! Weergaven: 97
Geweldig dat er iemand is die in de stad zijn muziek laat horen. Geweldig hoe kinderen daarop reageren. Zelf sta ik daar natuurlijk een beetje schutterig bij, oude botten, schaamte, je kent het wel. Maar het deed me ook denken aan de tijd dat ik … Lees verderBeautiful life
Het gaat zo snel: ik zie mijn eigen kinderen springen, rennen en de wereld ontdekken. En het volgende moment ik zie ouderen zich moeizaam voortbewegen, in hun gezichten zie ik de lijnen die hun ervaringen verraden. Maar sommigen hebben een jeugdige kracht, die op iedereen overspringt als een vonk. Ik zag het gebeuren en heb geprobeerd het te vangen: lees en bekijk het “Het Danspaleis”. … Lees verderDansen. Laten we dansen.
Onze Nederlandse wildernis ligt onder onze voeten. Bedekt door stenen, asfalt en beton. Zo goed weggestopt dat we het bijna zouden vergeten. Print: 74×43 cm Full colour Cold Press Bright. Weergaven: 92
Deze foto heb ik gemaakt in Flevoland. Op dit soort moerasachtig landschap zijn onze steden en wegen gebouwd. Dat is een inspirerende gedachte: Kijk naar “Corner” Weergaven: 278
Het is nu herfst. Maar afgelopen voorjaar was ik aan het zwerven door ons Nederlandse landschap dat zich opmaakte voor een nieuwe lente. Ik heb ruim 300 foto’s gemaakt van de manier waarop wij dat landschap gebruiken om er van te kunnen eten. De gewassen … Lees verderZwerven door de Hof van Eden
Kom mee papa. Dit is de goede kant op. Weergaven: 55
Hier woon ik. Hier ben ik thuis. Hier is de wasstraat voor mijn gedachten. Weergaven: 56
Weergaven: 56
Het is begonnen. Kijk, ze groeien. Weergaven: 50
Hij kent jouw auto. En jij kunt niet anders dan hem vertrouwen. Weergaven: 61
Ik ken u niet. En toch, als ik goed kijk, ken ik u nu. Een beetje. Weergaven: 50
Hier leven we op.Van.In. Weergaven: 54
Weergaven: 52
