Ik voel me vaak een deeltje. Samen met ontelbare andere deeltjes, die komen, transformeren en gaan. Ik ben iémand, maar ook een fragment. Vanuit die gewaarwording is het heel vreemd om te denken dat je belangrijk bent, belangrijker dan andere deeltjes. Net zoals iedereen wil ik er toe doen, betekenis hebben. Maar ik lijk als vanzelf te verstommen als ik dat uit zou willen schreeuwen. De enige taal die ik ken om te laten zien dat ik besta, en wat ik van waarde vind in dat bestaan, is de taal van het stilstaande beeld. Ik weet dat de wereld niet stilstaat. Maar het geeft me troost als ik probeer met beeld die verstilling van de geest even voor elkaar te krijgen.
Hits: 149
