67 jaar nu, leef ik in een absurd schilderij. Er komt een tijd dat ik uit de lijst stap. Of beter gezegd, van het doek verdwijn en terugkeer naar de verfdoos waaruit dit allemaal ontstaan is. 67 jaar lang heb ik niets beters kunnen bedenken dan me verwonderen over deze creatie, terwijl ik ondertussen mijn hoofd boven water probeer te houden met het uitvoeren van allerlei klusjes waarvoor andere bewoners van dit schilderij me belonen.
En al 67 jaar zoek ik naar de zin van dit alles. Elke dag voel ik dat ik die zin moet maken in plaats van zoeken. Dat bedenk ik me dan maar, want zonder zin…..
Het is een troost dat ik weet dat iedereen naar die zin zoekt. Er zin in wil hebben.
Weergaven: 45
