Het is nu herfst.
Maar afgelopen voorjaar was ik aan het zwerven door ons Nederlandse landschap dat zich opmaakte voor een nieuwe lente.
Ik heb ruim 300 foto’s gemaakt van de manier waarop wij dat landschap gebruiken om er van te kunnen eten.
De gewassen stonden nog aan het begin van hun ontwikkeling, en iedereen kent de beelden die dat oplevert: langgerekte akkers met planten die netjes in het gelid het ritme vormen van wat wij herkennen als ons platteland.
Het is imposant om te zien hoe we onze voedselvoorziening hebben georganiseerd. Grote oppervlakten, grote machines, grote opbrengsten.
Later die dag kwam ik terecht op de biologische tuinderij van mijn buurman Luuk. (www.landgoedgroenten.nl)
Minstens zo imposant om te zien wat het opbrengt om ons voedsel te zaaien en te oogsten, zonder grote machines, maar met met liefdevolle toewijding van vele vrijwilligers en een ondernemer met passie. Het levert, naast groenten, ook liefde, evenwicht en zelfvervulling op.
Dat gevoel, van schaalgrootte en het belang van detail, heb ik proberen te vangen in een beeld, dat is samengesteld uit onderdelen van de driehonderd foto’s die ik die dag heb gemaakt: “Hof van Eden”
Print: 145×75 cm Full colour Cold Press Bright.
Hits: 511
